میکرودوزینگ با مجیک ماشروم به معنای مصرف دوزهای بسیار کم از این قارچهاست که بهطور کلی به اندازهای است که تأثیرات روانگردانی قوی ندارد، اما میتواند مزایایی مانند افزایش تمرکز، بهبود خلقوخو، و کاهش اضطراب ایجاد کند. یکی از سوالات رایج درباره میکرودوزینگ این است که آیا این روش ممکن است به اعتیاد منجر شود یا خیر. در ادامه، این موضوع را بررسی میکنیم.
آیا مجیک ماشروم ذاتاً اعتیادآور است؟
مجیک ماشروم حاوی ماده فعال سایلوسایبین است. تحقیقات نشان دادهاند که سایلوسایبین، برخلاف مواد مخدر سنتی مانند نیکوتین، الکل، یا آمفتامینها، تأثیر مستقیمی بر ایجاد وابستگی جسمانی ندارد. این ماده برخلاف مواد اعتیادآور کلاسیک باعث ایجاد عادتهای مصرف روزانه یا نیاز شدید به افزایش دوز نمیشود. بنابراین، از نظر زیستشناختی، اعتیادآوری پایینی دارد.
احتمال وابستگی روانی
در میکرودوزینگ، به دلیل مصرف کم و کنترلشده سایلوسایبین، احتمال وابستگی روانی نیز کاهش مییابد. با این حال، برخی از افراد ممکن است به دلیل تجربه حسهای مثبت مانند افزایش انرژی و تمرکز، به صورت روانی به میکرودوزینگ علاقهمند شوند و بهنوعی به اثرات مثبت آن عادت کنند. اما این موضوع تفاوت زیادی با اعتیاد به مواد مخدر دارد و عموماً قابل کنترل است.
تنظیم دوز و برنامه مصرف
یکی از ویژگیهای مهم در میکرودوزینگ این است که اغلب افراد از یک برنامه مشخص پیروی میکنند، مثلاً یک روز در میان یا دو روز در هفته، و این فاصلهها باعث میشود که بدن و ذهن به ماده عادت نکنند. این روش بهطور طبیعی جلوی ایجاد وابستگی را میگیرد و حتی باعث میشود که فرد به مرور از نتایج مثبت میکرودوزینگ بهرهمند شود بدون اینکه نیاز به افزایش دوز پیدا کند.
فواید میکرودوزینگ بدون اثرات جانبی بلندمدت
از آنجا که میکرودوزینگ معمولاً به میزان بسیار کم انجام میشود، خطرات وابستگی یا عوارض جانبی بلندمدت کاهش مییابد. این روش به افراد امکان میدهد تا از فواید آن بهرهمند شوند بدون اینکه بهتدریج نیاز به دوزهای بیشتر داشته باشند.
نتیجهگیری
میکرودوزینگ با مجیک ماشروم بهطور کلی اعتیادآور نیست، زیرا نه تنها مصرف سایلوسایبین به دلیل ساختار زیستشناختیاش وابستگی جسمانی ایجاد نمیکند، بلکه با برنامه منظم و محدود، احتمال ایجاد وابستگی روانی نیز پایین میآید. برای افراد علاقهمند به این روش، پشتیبانی تلگرام راهنماییهای بیشتری ارائه میدهد